* chłopcy, których kocham *

"Są ludzie, którzy zostają w kąciku ust, w załamaniu rak.

Gdy myślisz, że są już najdalej,

gdzieś najbliżej serca słyszysz

znajome kroki.

Nie mów, że to przejdzie.

Nie mów, że to przeminie.

[...]"

W długie zimowe wieczory lubię sięgnąć po poezję. Jakoś wtedy bardziej do mnie przemawia. Tak było i tym razem. W tekstach poetyckich Anny Ciarkowskiej można się rozczytać i zanurzyć we własnych refleksjach. Proste w formie trafiają do każdego i stają się bardzo uniwersalne. Pełne skrajnych uczuć, bardzo emocjonalne, zmuszające do refleksji, wprawiające w zadumę... Na pewno nie można się przy nich nudzić. Można za to odkryć w sobie struny dawno nieporuszone. Można wspominać, zastanawiać się i  marzyć. "Chłopcy, których kocham" to refleksje autorki na temat miłości, bliskości i namiętności. Pełne tęsknoty i niedopowiedzianych słów. Każdy odnajdzie w nich cząstkę samego siebie. 

"Usta gotowe do słowa, dłoń otwarta na wróżbę. Cała jestem czekaniem."

"Moje sny się nie kończą. W dzień przechodzą tylko w fazę uśpienia, by wieczorem znów podjąć zeszłonocny wątek."

"Poranna afazja. Jest pusta przestrzeń między słowami. Akcent pada na miejsce wolne od zamętu. Rano nie robimy zdań, tylko odstępy między wyrazami. Nie robimy planów, tylko wolne przestrzenie. Otwieram dłoń, pięć palców i pięć miejsc do wypełnienia."

"Noc rozpada się i kruszy co rano. Zabiera wszystkie ślady, wygładza prześcieradło, włosy rozczesuje twoimi placami. czasem wydaje mi się, że to ty przynosisz dzień." 

moja ocena książki 4/5

moja ocena okładki 4/5

moja ocena ilustracji 4/5

autor: Anna Ciarkowska

tytuł: "Chłopcy, których kocham"

Wydawnictwo Otwarte 

Kraków 2018

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Otwartemu :-)