* projekt miłość *

marca 09, 2018

* projekt miłość *

"Książka dla każdego, kto przeżył rozstanie"

Do przeczytania tej książki zachęciła mnie jej urocza, słodka okładka oraz jedno zdanie, które na niej widnieje: "Książka dla każdego, kto przeżył rozstanie." Bardzo mnie to zaciekawiło i zaintrygowało, jednak już w trakcie lektury tego poradnika byłam nim zaskoczona i momentami niestety zniesmaczona oraz znudzona. Jego autorką jest 30-letnia kobieta z przeszłością. Ma za sobą nieszczęśliwszą miłość, jak każdy przypuszczam w tym kraju i rozwód, co daje już jakieś podstawy do bycia ekspertem. Jest także autorką bloga rozwiedziona.pl To właśnie za jego sprawą poznała inne kobiety po przejściach, a teraz opowiada ich historie. Momentami są one naprawdę przejmujące, ale również zaskakujące. Zadziwia mnie, co kobiety same o sobie myślą. To smutne, że tak się nie doceniamy. Karolina Krauze uważa się za eksperta w sprawie miłości. Może tak jest nie przeczę, ale niestety jej książka mnie do tego nie przekonała. Zaskoczona jestem także klasyfikacją tej książki. Poradnik? Jakoś zupełnie inaczej go sobie wyobrażałam. Na okładce widnieją słowa: "W tej książce znajdziesz odpowiedzi na nurtujące cię pytania". "Jak znaleźć i zatrzymać wymarzonego faceta" [ zaraz, zarazm a może to facet powinien się zastanowić jak zdobyć swoją wymarzoną kobietę], "Jak komunikować się w związku?" [ hmm ja w swoim postawiłam na szczerość, wzajemny szacunek, przeświadczenie graniczące z pewnością o dobrych intencjach drugiej osoby oraz wzajemne słuchanie się], "Jak tworzyć głębokie i intymne relacje?" [ pozostać sobą, niczego nie udawać, kochać]. Okazuje się, że odpowiedzi na te pytania znałam już wcześniej, a książka Karoliny Krazue niczego nowego mnie nie nauczyła. Nie odnalazłam również w niej odpowiedzi na inne pytania, które jednak mnie nurtowały. Może po prostu ta książka nie była dla mnie. Bardzo zabolały mnie niektóre stwierdzenia: "Dzisiejsza kobieta to kobieta pogubiona" Hmmm w żaden sposób nie czuję się pogubiona. Jestem mamą, żoną, siostrą, córką, przyjaciółką, neurologopedą, polonistą, nauczycielem, terapeutą, kawoholikiem ;-) książkoholikeim ;-) i dobrze mi z tym :-) "My, kobiety, bywamy naiwne. Ba! jesteśmy naiwne [...] " Wszystkie? Serio aż tak z nami źle? "My kobiety, często zwlekamy z decyzjami, odkładamy to, co nieuniknione" I znowu to uogólnienie. Chyba jednak nie jestem z Wenus ;-) "Niestety, nasz szacunek zarówno do siebie, jak i do panów pozastawia wiele do życzenia" Naprawdę? Mnie nauczono w domu, że w każdej relacji najważniejszy jest wzajemny szacunek. "Większość z nas jest leniwa" Naprawdę? Naprawdę kobieta pisze tak o innych kobietach w poradniku? Pozostawiam to waszemu osądowi.